การโยนลูกเปตอง

การโยนลูกเปตอง

            การโยนในที่นี้หมายถึงการโยนลูกเปตองให้เข้าใกล้เป้าหมายมากที่สุดไม่ว่าจะเป็นนั่งโยนหรือยืนโยน  การโยนลูกเปตองนี้ในกติกาการเล่นเปตองมิได้กำหนดหรือบังคับให้ผู้เล่นต้องโยนอย่างนั้นอย่างนี้เช่นเดียวกับการจับลูกเปตอง  อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่แล้วจะเห็นผู้เล่นเปตองโยนลูกเปตองในลักษณะคว่ำมือซึ่งนับเป็นวิธีที่ถูกต้องและยอมรับกันโดยทั่วไปนานๆ  จะเห็นแบบหงายมือสักคนหนึ่ง

         การโยนลูกที่ถูกวิธีนั้นผู้เล่น  “ควรจะ”  คว่ำมือและสะบัดข้อมือขึ้นพร้อมกับปล่อยลูกเปตองออกไปจากอุ้มมือและนิ้วมือ  แรงสะบัดของข้อมือนี้จะทำให้ลูกเปตองลอยขึ้นและในขณะเดียวกันลูกเปตองก็จะหมุนกลับหลังซึ่งนักเปตองนิยมเรียกว่าลูกสกรู  ในกรณีนี้ทั้งแรงส่งและแรงถ่วงรั้งจะเกิดขึ้นพร้อมกัน  การโยนลูกเปตองลักษณะนี้มีข้อดีคือสามารถควบคุมระยะทางและทิศทางของลูกเปตองได้ง่ายกว่าแบบอื่น

ส่วนการโยนลูกเปตองแบบหงายมือเนื่องจากมีข้อจำกัดมากมายและเป็นวิธีที่ไม่น่าจะถูกต้องจึงไม่ขออธิบายในที่นี้

การจับลูกเปตองที่ถูกวิธีบวกกับการโยนแบบคว่ำมือและการสะบัดข้อมือขึ้นนี้นับว่าเป็นพื้นฐานที่สำคัญมากสำหรับนักตอง   การฝึกโยนลูกเปตองให้เข้าใกล้เป้าหมายโดยวิธีนี้จะใช้เวลาจะใช้เวลาในการฝึกน้อยกว่าวิธีอื่น   ข้อได้เปรียบที่ชัดเจนคือสามารถโยนได้กับทุกสภาพสนามและที่สำคัญที่สุดก็คือจะสามารถพัฒนาตัวเองขึ้นไปจนถึงการโยนลูกจากง่ายๆและธรรมดาไปหายากได้รวดเร็ว  เช่น  การโยนลูกแบบพื้นฐาน  แบบกึ่งโด่งและแบบโด่งตามลำดับ

การโยนลูกเปตองนี้จะแบ่งออกเป็นหัวข้อย่อย  2  หัวข้อ  คือ ลักษณะการโยนกับระยะในการโยนและแต่ละหัวข้อยังแบ่งออกไปอีกตามลำดับดังนี้