แบบทดสอบการโยนลูกโด่งระยะโด่ง

การโยนลูกโด่งระยะโด่ง หมายถึง การโยนจากจุดโยนให้ลอยสูงจากพื้นไปตกที่เป้าหมายในระยะ 6-7 เมตร จากวงกลมตำแหน่งยืนโยน เข้าหาลูกเป้าเพื่อเข้าเกาะกลุ่มกับลูกเปตองลูกอื่นๆ

            

อุปกรณ์       

1. ลูกเปตอง จำนวน  4 ลูก    2. ลูกเป้า จำนวน 1 ลูก   3. ปูนขาว จำนวน 1 ถุง    4. เทปวัดระยะ จำนวน 1 ตลับ

วิธีดำเนินการ

1. เขียนวงกลมสำหรับตำแหน่งยืนโยน มีเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่าง 35-50 เซนติเมตร

2. วัดระยะจากเส้นรอบวงกลมสำหรับตำแหน่งยืนโยนเข้าไปในสนามเป็นแนวเส้นตรง ระยะทาง 7 เมตร
แล้ววางลูกเป้าไว้ที่จุด 7 เมตร

3. ให้ลูกเป้าเป็นจุดศูนย์กลาง เขียนวงกลมรัศมี  20, 40 และ 60 เซนติเมตร ตามลำดับ

4. ผู้เข้ารับการทดสอบเข้าไปยืนในวงกลมสำหรับตำแหน่งยืนโยน เตรียมโยนลูกโด่ง จำนวน 3 ลูก

ให้ทดลองโยน ได้ 1 ลูก

5. เมื่อผู้เข้ารับการทดสอบพร้อมรับการทดสอบแล้วให้โยนลูกเปตอง ครั้งละ 1 ลูก พร้อมจับเวลาในการโยน
ละลูกไม่เกิน 1 นาที

6. ผู้ทดสอบจะต้องคอยบันทึกคะแนนในการโยนทุกครั้ง จนครบ 3 ลูก

ข้อตกลงในการทดสอบ

1. ผู้เข้ารับการทดสอบ โยนครั้งละหนึ่งคน

2. ผู้เข้ารับการทดสอบแต่งกายด้วยชุดพลศึกษาของมหาวิทยาลัยในการทดสอบทุกครั้ง

3. ก่อนทำการทดสอบให้นักกีฬาทำการอบอุ่นร่างกายก่อนทุกครั้ง

4. ลูกที่ได้คะแนน คือ ลูกที่โยนเข้าไปในรัศมีวงกลมที่กำหนดไว้เท่านั้น และต้องโยนในลักษณะลูกโด่ง

(โดยเมื่อปล่อยลูกเปตองจากมือแล้วต้องตกกระทบพื้นระยะ 5-6  เมตร ก่อนเท่านั้น หากไม่อยู่ในระยะที่กำหนด
จะไม่บันทึกคะแนนให้)

5. หาการโยนลูกเปตองไปถูกลูกเป้าที่วางไว้เคลื่อนที่ไปจากตำแหน่ง  6 เมตรต้องนำ ลูกเป้ามาวางไว้ที่ตำแหน่งเดิม

6. หากโยนลูกเปตองไม่เข้าไปในรัศมีวงกลมที่กำหนดหรือไปกระทบลูกเปตองหรือลูกเป้าก่อน แล้วออกนอกรัศมีวงกลมที่กำหนดจะไม่บันทึกคะแนนให้ในลูกเปตองลูกนั้นๆ

7. ทดสอบในสนามดินและสภาพพื้นดินแห้ง